Weekend Moskou

Afgelopen weekend mochten we een lang (donderdag vertrek, maandag terug) weekend Moskou bezoeken: omdat Kevin 16 geworden was, mocht hij een stedentrip uitkiezen in Europa, en hij koos Moskou. En nee, Moskou is geen koud Siberie en zelfs best warm in de zomer. Moskou krijgt weinig regen in de zomer.

Via een voormalig collega die enkele jaren in Moskou heeft gewerkt kwamen we in contact met een Moskoviet, Leonid Tabashkov , die, handig, perfect Nederlands sprak en schreef. Nu scheelt het dat zijn werkgever, een reisbureau, jarenlang gespecialiseerd was in reizen van en naar Nederland :-).

In Moskou, vliegtijd ca 3 uur, 2 uur tijdverschil, wonen momenteel ca 18 miljoen mensen. Er zijn geregistreerde bewoners en ongeregistreerden, en onbekend is hoeveel er van die laatste groep, vooral Aziaten die met velen op een klein kamertje verblijven, in Moskou wonen. Moskou kent een aantal ringwegen, en de momenteel buitenste, die Moskou omsluit, is ca 100 km (!) lang. En ondertussen wordt er ook alweer buiten die ring gebouwd. Want het platteland is meestal (straat)arm, en als je dus geld wil verdienen/wat welvaart wil, moet je naar Moskou verhuizen.

We mochten bij Leonid even thuis kijken, op weg van vliegveld Sjeremetjevo naar ons hotel. Je kunt prima met de trein (AirportExpress, 320 roebels, ca 8 euro, per persoon), maar Leonid had ingeschat dat met een door zijn werkgever geregelde 'taxi'/chauffeur het sneller en comfortabeler zou zijn. Dat was het op zich wel, maar doordat ik een aankomsttijd van de reispapieren had doorgegeven die Nederlandse tijd bleek te zijn, zaten we niet buiten, maar IN de spits. En dan is Moskou net zo erg als vele metropolen. Wat een files.

Leonid woont als 'de gemiddelde Rus' (of Moskoviet denk ik dan maar): in een flat, met 1 (!) kamer van ca 3.5 bij 5 meter (muur-tot-muur, dus incl kasten) die als woon- EN slaapkamer dient, en een keukentje. Voor een gezin met een baby net te doen, maar dan moet je goed afscheid kunnen nemen van spullen/niet teveel willen bewaren ;-). Leonid en zijn vrouw voelden zich echter bevoorrecht: ze weten dat het veel slechter kan. We spraken met Leonid af dat wij vrijdag zelf rond zouden kijken en hij ons dan zaterdag plekken zou laten zien waar we nog niet geweest waren.

Aangekomen bij het hotel, Holiday Inn Suschevsky, pakten we direct de metro: Corine had gezorgd dat er vlakbij een station was. We zagen direct dat het cyrillisch schrift een aardige hobbel is voor het begrijpen van de taal. Dus we namen maar een foto van het straatnaambordje van het hotel, voor het geval we iemand of een taxichauffeur moesten laten zien waar we naartoe moesten. In de metro, die werkt met losse kaartjes of kaartjes voor 10- of 20 ritten (265 resp 520 roebel), schrokken we van het 1ste metrobord.

Mocht je ooit gaan, zorg dan dat je een recente kaart van de metro-stations hebt, liefst met daarop elk station vermeld in cyrillische en arabische letters. Scheelt je een hoop puzzeltijd bij de borden ;-). Russen spreken nauwelijks Engels: we kregen de tip om eventueel jonge mensen te benaderen, die willen nog weleens wat woorden Engels spreken. En op het moment dat wij er waren waren er weinig dingen (ook) vertaald in het Engels. Een voorbeeld: op veel geldmachines kun je voor Engels kiezen: je krijgt dan 1 scherm met 'Please wait', maar daarna is alles weer in het Russisch :-).

Veel metrostations van Moskou zijn echt prachtig, bijna als kamers in een paleis. En erg schoon. Je ziet, ook op straat en 's avonds, veel vrouwen alleen of samen, een indicatie dat ze zich veilig voelen. Verder ook hier in de metro geen gebrek aan iPhones, iPad's, eReaders etc.

We stapten uit bij station Teatral'naya, dat vlakbij het Bolshoi-theater ligt, en op loopafstand van het Kremlin en Rode Plein. Maar dat laatste hadden we toen nog niet door ;-). We verbaasden ons over de brede ringweg (6 baans meen ik, dat is de 1-richtings-binnenste-ring) en de vele dure (en hard en links- en rechts inhalende) auto's. Genoeg (erg) rijke mensen in Moskou! En de prijzen, zeker in het centrum, zijn dan ook op Westers niveau. We wandelden wat op de bonnefooi rond en vonden een Mexicaans tentje om te eten. Veel zitplaatsen, weinig bezet, muziek en Salsa-les. Niet ideaal als je wil praten, maar je hebt wat te kijken, en het eten was prima.

De dag erna bezochten we het Kremlin. We liepen vanaf het metro-station 'om' om nog wat meer te zien van Moskou en kwamen ondermeer langs 1 van de '7 Stalins zusters', gebouwen in een bepaalde stijl. Na voor het Kremlin een uur ofzo in de rij gestaan te hebben voor kaartjes, bleken we geluk te hebben: we konden de klokkentoren van Ivan de Grote in. Die toren kan per keer maar door een klein aantal mensen bezocht worden. Je ziet daar een fraaie multimedia-show van de historie van het Kremlin en hebt vanaf de toren een mooi uitzicht. Daarna dronken we wat op het Rode Plein.

's avonds aten we bij delicatessen: een ERG moeilijk te vinden restaurant dat in de Lonely Planet werd aangeraden.

Zaterdag nam Leonid ons mee voor een ontbijt bij Tepemok waar we oa het typische Russische drankje Kwac (Kwas) en een limonade met Berkensap probeerden. Via het KGB-kantoor reisden we naar de opstapplaats voor een boottochtje over de Moskva. We stapten uit vlakbij de universiteit, waar we met een kabelbaantje van de rivier naar het hoger gelegen universiteitsterrein werden gebracht. Daar liep een man met een 20 kilo zware gele Boa Constrictor, en die wilde Kevin wel even 'om' hebben.

Leonid liet ons diverse kerken zien, vertelde dat er nog veel corruptie is (heel veel ambtenaren zijn vooral bezig zichzelf en vriendjes rijk te maken) en we lunchten wat laat heerlijk bij, mama Zoya. Daar moest ik uiteraard even Borscht proberen, een maaltijdsoep.

's avonds bekeken we VDNKh, the all-Russian Exhibition Center, en daarna aten we bij Viaggo, een italiaans tentje.

Zondag wilde Kevin graag nog Lenin in zijn mausoleum zien. Na ruim 1.5 uur in een rij gestaan te hebben, hebben we dat ook gedaan. En 's avonds zochten we mama Zoya weer op: Kevin wilde nog eenmaal het heerlijke kaasbrood, Khachapuri, eten.

De laatste dag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we rustig met de AeroExpress naar het vliegveld gegaan.

Wat me opviel was dat je, voor mijn gevoel meer dan in Nederland, mensen nauwelijks ziet lachen. Alsof sommigen dat niet mogen. Lach je vriendelijk, dan krijg je meestal een stoicijnse blik terug. Bij bv de metro's zie je veel van die strenge Russische oudere vrouwen in uniform. Je ziet op heeeel veel plekken mensen met een uniform die wat lijken te doen. Op de bouw lopen vooral niet-Russen (mensen uit omringende landen), want "dat soort werk doen Russen niet zelf meer". De taxi-chauffeur liet merken dat hij maar niets moest hebben van Aziaten (want die doen net of ze Moskovieten zijn en de stad ook van hen is).

Verder is Moskou al aardig Westers en modern: moderne kleding, 50mb internet voor iedereen beschikbaar, dure auto's, mooie winkels en iedereen pleurt lekker het winkelwagentje neer want dat wordt toch wel netjes terug gezet door iemand van de winkel. Volgens mij is er de afgelopen 20 a 30 jaar jaar vreselijk veel en snel veranderd...

Leonid mailde me nog: "Ik hoop dat jullie Moskou interessant en mooi hebben gevonden. Vergeet niet dat Moskou en St.Petersburg binnen Rusland heel aparte steden zijn - veel te "europees". Om het echte Rusland te zien moeten jullie nog een keer eens komen en dan een paar dagen of meer naar buiten grote steden gaan. Een paar honderd kilometer weg van Moskou begint al het echte Rusland. Als jullie dat gaan doen zou ik graag voor een paar dagen met jullie meegaan.

Hotels en restaurants buiten Moskou zijn goedkoper. Ook misschien nuttig om te weten, dat het vaak veel goedkoper is om vanuit Dusseldorf of keulen naar Moskou te vliegen (keuze van 5 maatschappijen, daarom lagere prijzen)"

Meer foto's zijn hier te vinden.